Deser na koniec wakacji... Norwegia! 
Urzekła nas swoim pięknem. Droga z Oslo do Bergen, to bez wątpienia jedna z piękniejszych i wartych polecenia tras. Niesamowite krajobrazy - góry i woda, malownicze wodospady, drewniane domki w kilku zaledwie kolorach i drogi, po których jeździ niewiele samochodów... tunele, promy, wąskie drogi wzdłuż fiordów, białe drewniane kościółki z zadbanymi cmentarzami wokół nich... dachy, na których rośnie trawa .. i ludzie, którzy wcale nie są tak chłodni, jak o nich piszą...
No i różne dziwne ograniczenia.. np. związane ze sprzedażą alkoholu...dla Polaka - dość zabawne ;-)
​

Cel - bardzo szczytny.. spełnić marzenie Anetty.. a przy okazji zrobić zdjęcie do jej nowej kuchni ;-) Tematem zdjęcia - panoramy, miał być wschód słońca.. pierwotnie z Tarnicy, ale po konsultacjach zgodnie stwierdziliśmy, że lepiej będzie pójść na jakiś ... mniej oczywisty szczyt.. Wybór padł na Rozsypaniec! No, ale aby tam być o świcie, należy wyjść ponad 3 godziny przed wschodem (który w tym dniu wypadał o 5.23 ... a wyjechać z domu 5 godzin wcześniej.. No więc, wyjechaliśmy o 23.30.. my, czyli Anetta, Margo, Kamil (syn Anetty) i fotograf tj. ja.. Zgodnie z planem (a nawet 7 min. przed czasem) zameldowaliśmy się na puściuteńkim parkingu w Wołosatym. Wyposażeni we wszystko, co szanujący się nocny wędrowiec mieć powinien, wyruszyliśmy na szlak. Nad nami przepięknie rozgwieżdżone niebo i księżyc na tyle jasny, że w otwartym terenie nasze czołówki były zupełnie zbędne... a w nas - pragnienie przeżycia czegoś wyjątkowego... Niewątpliwie, wschód słońca oglądany z takiego miejsca jest doświadczeniem wyjątkowym i bezcennym! Warto było nie przespać nocy i troszkę natrudzić się, maszerując ponad 3 godziny przez mroczny las, ze świadomością, że możemy spotkać niedźwiadka... ;-) by o świcie zobaczyć to, co ukazało się naszym oczom na górze... 
To wspaniałe uczucie mieć góry 'dla siebie'... 
Schodząc już po porannym spektaklu i duchowej uczcie, mijaliśmy pierwszych turystów wspinających się na Tarnicę... niestety, najciekawsze przespali... ale pewnie i tak nie byli tego świadomi ;-)
Na dole i w drodze powrotnej, z uczuciem ... ulgi...  obserwowaliśmy najazd dzikich tłumów na 'dzikie' Bieszczady...